Simonshill Oregon, later die maand
Ik ben twee dagen in San Francisco geweest en het lijkt wel of in die korte tijd de avonden veel kouder zijn geworden hier op Simonshill. De gewoonte om tegen het donker dicht bij het knusse haardvuur in Garfunkels blokhut te kruipen is geen luxe meer maar pure noodzaak.
..................... (deel weggelaten) ......................
“En hoe was het hier? Heb je nog iets nuttigs kunnen doen?”, informeer ik belangstellend.
“Och zijn gangetje. Heerlijk rustig zonder jou. Eindelijk tijd voor wat eigen gedachten.”
“Zo …… En waar gingen die naar uit?”
“Och, ik heb onder andere de structuur van jouw mooie zwarte gat van competentie nog eens tegen het licht gehouden.”
“En?”
“Wat ik mij afgevraagd heb is hoe het succes van reclame en andere vormen van beïnvloeding passen binnen de theorie van het zwarte gat? Kunnen we de concepten van waarnemen, beleven en waarderen echt beïnvloeden? Indien je de claim waar kunt maken dat je dat bij de entree van het zwarte gat zou kunnen sturen dan wordt het voorspelbaar hoe het individu zal reageren op wat je hem verder nog aan informatiepakketjes aanbiedt. Hangt dit niet sterk aan tegen praktijken als neuro linguïstisch programmeren?”
“Plat gezegd vraag jij je af of de theorie ook mogelijkheden biedt om mensen te manipuleren. Enerzijds door programmering en anderzijds door ze op het juiste moment te triggeren. Is dat het?”
“Ja! Dat is een zorg. Wat voor het goede gebruikt kan worden zal ongetwijfeld ook voor het slechte misbruikt worden!”
Dit zijn de openingszinnen van het hoofdstuk "axios (waarde)" in het boek "OEHOE, paradoxen van een regenboogjager", geschreven door Henk van Os. Het is een van de "moeilijkere" hoofdstukken. Het wordt hier weer gegeven omdat het inzicht geeft in het onstaan van de Qomic Academy.
Meer verhalen uit dit boek en uit het vervolg, "Kiezen en gekozen worden", vindt u HIER.