Alles is de som van "iets" en "niet-iets", de som van A en dat wat A niet is. De overgang tussen "A" en "niet-A", de grens van "A" die samenvalt met de grens van "niet-A" is een belangrijk element binnen ons kennisdomein. Op dat grensvlak, dat op zich niet bestaat (!), vindt alle interactie plaats tussen A en zijn omgeving.
"Nul" kan men opvatten als "niet iets". Maar met evenveel recht kan men verdedigen dat "nul" staat voor "niet niets". Daarmee is nul een veelzeggend symbool voor de kracht en de beperkingen van het menselijk ken- en oordeelvermogen.
Erkenning van subjectiviteit en het recht op een eigen mening begint bij het doorgronden van het fenomeen niets (niet iets) als de negatie van iets.
Nul is het begin en het einde, een overgang of een limiet in het dynamisch perspectief van de werkelijkheid, een status in het menselijk perspectief op verleden en toekomst.