20-11-11 in Qomic subjectiviteit, Qomic verhalen, Storytelling | Permanente link | Reacties (0)
Wat een geweldige manier om een verhaal te vertellen: Met zand! Geniet van de filmpjes op Youtube via de website van Ilana Yahav - Sand Animation Artist.
9-2-10 in Film, Qomic verhalen, Storytelling | Permanente link | Reacties (0)
10-5-07 in Qomic verhalen | Permanente link | Reacties (0)
BACK TO BACK
Dit is een verhaal uit de businessroman "kiezen en gekozen worden" geschreven door Henk van Os. Dit verhaal volgt op "Formules" dat ook on line te lezen is. Klik HIER om naar het artikel toe te gaan.
Het is tegen de afspraak dat ik mij ’s avonds terug trek op mijn werkkamer. De ratrace heeft me jarenlang een excuus verschaft om veel van huis te zijn, maar na het verkopen van mijn onderneming heeft Cerèn mij namens de kinderen duidelijk gemaakt dat een grotere betrokkenheid bij het gezinsleven op prijs gesteld zou worden. “Het blijft natuurlijk jouw keus”, hield ze me voor, “maar ik vind dat je nu maar eens wat meer tijd zou moeten besteden aan de kinderen.” Geloof me, zo vrijblijvend als het klonk was het niet. En bovendien was ik het met haar eens.
28-3-07 in Qomic verhalen | Permanente link | Reacties (0)
WAARDEBRONNEN
Dit is een verhaal uit "kiezen en gekozen worden"
Mijn reizen hebben mij zelden naar Noord-Carolina gevoerd. Maar ooit was ik in de gelegenheid om, net als nu, in de buurt van Charlotte de toerist uit te hangen. Dat bracht mij toen naar een plaats die sindsdien hoog op mijn verlanglijst staat van plekken die ik nog eens wil bezoeken. Vandaag ga ik deze belofte aan mezelf invulling geven.
Zoals sommigen naar Mekka willen reizen en anderen menen Rome of Napels te moeten hebben gezien, zou iedereen die het leven zelf bestudeert, eens Biltmore Estate, prachtig gelegen in het heuvellandschap nabij Asheville moeten bezoeken. Bij voorkeur niet met de instelling van een toerist die zich komt vergapen aan architectuur, kunst en tuinen, maar met de devotie van een pelgrim op zoek naar de achtergronden van de dynamiek van het bestaan.
4-3-07 in Qomic verhalen | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
een verhaal uit "kiezen en gekozen worden" over de zorgen van een projectleider/
wat er allemaal mis kan gaan bij samenwerking met derde partijen
Pieter was blij met mijn korte telefonische verslag over mijn bevindingen bij Previa. Vervolgens heb ik met Bert gebeld met het verzoek om op korte termijn tijd vrij te maken om eens over zijn ervaringen met ontwikkelingsprojecten te praten. Ik heb de behoefte om zijn ervaringen te toetsen aan wat ik in Italië heb gezien alvorens ik de laatste hand ga leggen aan mijn rapport over Previa.
Bert heeft het gesprek goed voorbereid en slaakt meteen twee kreten: “TQCkwardraat en O-en-vijf.”
“Pardon?” zeg ik.
Bert lacht en schrijft de letters T, Q, C en C onder elkaar op een vel papier. “Hier gaat het om!”, zegt hij erbij. Hij scheurt het vel af en schrijft op het volgende vijf keer de letters ‘ON’ onder elkaar. “En hierdoor gaat het telkens mis”, zegt hij terwijl hij de spanning denkt op te voeren.
“Nou Bert, dat vergt nog enige uitleg alvorens ik dit van je aanneem. Vertel op.”
4-3-07 in Qomic verhalen | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
Een aantal bijeenhorende verhalen uit "Kiezen en gekozen worden"
EEN CHECKLIST
Ik weet wat samenwerken is. Ik weet ook hoe ik een betrouwbare indruk krijg van een personen of ondernemingen waarmee eventueel samengewerkt moet worden. Ik denk zelfs te weten wat de succes- en faalfactoren zijn voor samenwerkingsverbanden. Maar met al dat weten heb ik nog geen antwoord op de vraag hoe je op vóórhand kunt beoordelen of twee partijen succesvol en duurzaam samen zullen werken. En toch is dat de kwestie waar ik mij op prepareer voorafgaand aan mijn bezoek aan Previa SA, de mogelijke partner voor EuroPT voor de productie en verdere ontwikkeling van cassettes.
Zit ik met hetzelfde probleem als een huwelijksmakelaar? Die kan ook, op rationele gronden, wel punten geven voor de mate waarin de partijen bij elkaar passen. Maar geeft dat enige garantie voor het overspringen van de emotionele vonk die de chemie op gang brengt die het verbond de moeite waard maakt?
Of is mijn probleem kleiner? Mag ik Pieters kennismaking met Previa beschouwen als de natuurlijke eerste stap die bevestigt dat er een zekere mate van affectie is? Hebben ze al gedanst en voelde dat goed aan? Is het vervolgens zinnig om door een objectieve derde persoon te laten onderzoeken of het rationeel is om te veronderstellen dat een vrijage ergens toe leidt?
4-3-07 in Qomic verhalen | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
een hoofdstuk uit "kiezen en gekozen worden"
Het gaat zomeren. De vakantietijd nadert. Europa breidt zich voor op het jaarlijks terugkerende fenomeen. Gedurende een week of zes zal alles door moet gaan met de helft van de mensen die men daar de rest van het jaar voor nodig denkt te hebben. Plotseling is er nog zoveel te regelen dat de daarmee opgebouwde stress rechtvaardigt dat men wat langer op vakantie gaat.
Dat verknippen van het leven in strikt gescheiden blokken werktijd en vakantietijd komt op mij nog steeds onnatuurlijk over. Dat een mens af en toe wel eens iets anders wil en ambities heeft die gedurende het jaar moeilijk te vervullen zijn kan ik nog wel begrijpen. Maar dat dit jaarlijks leidt tot een grote volksverhuizing waarbij men als een kudde op zoek gaat naar een andere weide, is toch verbazingwekkend. Temeer daar deze weide zich meestal kenmerkt door overbevolking en, zo niet erbarmelijke, dan toch primitieve omstandigheden. Tel daarbij op dat in dat oord bij voorkeur temperaturen moeten heersen die iedere activiteit onwenselijk maken, dan leidt dat tot de conclusie dat een paar weken afzien blijkbaar nodig zijn om de rest van het jaar de luxe thuis te kunnen waarderen. En daar heeft men ook nog grof geld voor over. Indien het niet zo tragisch was, zou het komisch zijn.
4-3-07 in Qomic verhalen | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
DEEL TWEE IS UIT!
Nou ja ... als concept.
Maar u kunt het nu al downloaden
Oehoe heeft een vervolg ..
Of het de moeite waard is?
De jacht op de regenboog heeft als titel "Kiezen en gekozen worden" meegekregen. Vooral mensen die een beetje ingevoerd zijn in project- en verandermanagement en professionals met interesse in samenwerkingsverbanden zullen er inspiratie uit putten. Iedere zichzelf serieus nemende inkoper zal zich ermee amuseren. Maar ook wie Oehoe met plezier heeft gelezen zal met minder affiniteit voor het zakelijke aspect de verwikkelingen kunnen waarderen.
Om u een indruk te geven waar het over gaat volgt hier de tekst waarmee op de achterkant de 261 pagina's worden aangeprezen ...
“Deze businessroman is deel twee van de Regenboogjager cyclus. In dit deel gaat de hoofdpersoon op zoek naar formules om samenwerkingsverbanden doelgericht en resultaatverzekerd vorm te geven. Een productontwikkelingsproject dat uit het slop moet worden gehaald is de aan de praktijk ontleende case waarbinnen de formules tot stand komen en worden uitgeprobeerd.
Enkele andere verhaallijnen, aansluitend bij het meer levensbeschouwelijke eerste deel van
de trilogie, belichten specifieke aspecten van samenwerken.
De meeste verhalen zijn separaat leesbaar. Zij vormen echter een geheel omdat ze gebonden zijn aan een mens die ervan overtuigd is dat ‘kiezen en gekozen worden’ de basis vormen
voor persoonlijk en zakelijk succes. Dat rastert zijn visie op kennis, imago, waarde, macht en vrijheid. Het delen en toepassen van deze visie resulteert in verrassende inzichten en opmerkelijke resultaten.”
Het boek in zijn huidige vorm is een concept. Er is nog gelegenheid voor wijzigingen. Daarom stel ik kritiek op vorm en inhoud zeer op prijs.
14-8-06 in Boeken, Qomic verhalen | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)
Amsterdam, november 2002
“Zware avond gehad?” vraagt Cerèn neutraal wanneer ik mijzelf een ontbijtje maak.
“Zwaar? Och dat viel wel mee, maar lang was hij wel!”
Ik vertel haar in grote lijnen mijn belevenissen van de vorige avond. Ze hoort dit rustig aan, maar blijft in gedachten blijkbaar hangen bij een gegeven dat ergens halverwege mijn samenvatting terloops aan de orde kwam.
“En Claudine kwam pas thuis toen jij weg ging?”
Uiteindelijk is toch het meest interessant wat er met mensen gebeurt, constateer ik met enige ironie. En warempel ... misschien is het uitblijven van Claudine ook wel het meest opmerkelijke feit van de afgelopen 24 uur en de rest slechts pseudo intellectueel geneuzel.
Dit zijn de openingszinnen van het hoofdstuk Q'tjes uit het boek "Oehoe, paradoxen van een regenboogjager". Het wordt hier gepubliceerd omdat het hoofdstuk inhoudelijk een bijdrage levert aan het begrijpen van een aantal denkbeelden op de weblog "Qomic plaza".
Uiteraard mag het lezen van dit hoofdstuk dat opgebouwd is uit drie korte verhaaltjes best aanleiding zijn om het boek zelf te bestellen.
29-5-06 in Qomic verhalen | Permanente link | Reacties (0) | TrackBack (0)